برنامه نویسی به زبان Basic برای میکروکنترلرهای PIC

کامپایلر های مختلفی را برای این منظور می توان یافت. این کامپایلر ها تنها در چند دستور با هم متفاوتند لذا بهتر است که فقط با یک نوع از آنها کار کرد. کامپایلری که پیشنهاد می کنم و درباره آن توضیح می دهم، کامپایلر و شبیه ساز میکروکنترلر PIC یعنی PIC Simulator IDE می باشد که می توان جدید ترین نسخه آن را از وب سایت www.oshonsoft.com دانلود کرد (نسخه رجیسترشده این نرم افزار در قسمت دانلودهای همین سایت موجود می باشد.). در 3 قسمت دستورات این کامپایلر شرح داده می شود. هیچ فرقی نمی کند که دستورات را با حروف کوچک بنویسید یا بزرگ . کامپایلر این نرم افزار دستورات را تشخیص می دهد و آن ها را به رنگ آبی نمایش می دهد. برای اینکه بتوانید در این نرم افزار به زبان بیسیک برنامه نویسی نمائید ابتدا برنامه را باز کنید و روی منوی TOOLS رفته و سپس Basic Compiler را انتخاب نمائید. دستورات: DIM از این دستور برای اعلام متغیر ها استفاده می شود. متغیرها (دیتا) می توانند BIT , BYTE , WORD باشند.  یک بیت یا صفر است یا یک ، یک بایت byte از 8 بیت تشکیل می شود و یک word (کلمه) از 2 بایت تشکیل می شود. این دستور را می توان در هر جای برنامه استفاده نمود منتها قبل از استفاده از متغیر. تعداد متغیرهایی که  می توان به عنوان bit,byte,word در برنامه تعریف نمود بستگی به حافظه RAM میکروکنترلر دارد. به عنوان مثال در میکروکنترلر  16  ,PIC 16F84متغیربیت , 52 متغیر بایت و 25 متغیر کلمه می توان به طور مجزا تعریف کرد. شاید ندانید که میکروی PIC شما چند متغیر بایت یا کلمه دارد . می توانید به دیتا شیت آن مراجعه کنید . البته باید بدانید که دانستن این موضوع چندان اهمیتی ندارد و در برنامه نویسی به مشکلی بر نخواهید خورد. فرم کلی دستور DIM به صورت زیر است: DIM varname(array) datatype که datatype می تواند bit , byte و یا word باشد. مثال: DIM A AS BIT DIM B AS BYTE DIM X AS WORD اگر بخواهیم از array استفاده کنیم مطابق مثال زیر این کار را انجام می دهیم: DIM A(10) AS BYTE با این دستور 10 متغیر از نوع بایت با نام های A0 تا A9 تعریف می شود. Varname.BIT اگر متغیری به صورت بایت تعریف شده باشد می توان با استفاده از دستور فوق به تک تک بیت های آن متغیر دسترسی داشت. که BIT شماره بیت مورد نظر است که می تواند از 0 تا 7 باشد. مثال: Dim name As Byte name.3 = 0 دستور فوق عدد صفر را به چهارمین بیت از متغیر name اختصاص می دهد.  SFRname.BITname با استفاده از دستور بالا می توان به بیت های ثبات های با منظور خاص (SFRs) دست یافت. مثلا با دستور (PORTA.1) می توان به دومین بیت پورت A دست یافت و یا با دستور (INTCON.INTF) می توان به بیت INTF ثبات INTCON دست یافت. Varname.HB Varname.LB اگر متغیری به صورت کلمه تعریف شده باشد با دستورات بالا می توان به کم ارزش ترین و با ارزش ترین بایت